รำลึก 101 ปี ชาตกาล “หลวงปู่สิงห์ วรุตตโม” วัดวิเวกการาม (แม่สูนน้อย) จ.เชียงใหม่

รำลึก 101 ปี ชาตกาล “หลวงปู่สิงห์ วรุตตโม” วัดวิเวกการาม (แม่สูนน้อย) จ.เชียงใหม่

 

วันอังคารที่ 23 ก.ค.2567 น้อมรำลึกครบรอบ 101 ปี ชาตกาล “หลวงปู่สิงห์ วรุตตโม” วัดวิเวกการาม (แม่สูนน้อย) ต.แม่สูน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ อดีตพระเถราจารย์ที่ชาวเชียงใหม่ให้ความเคารพนับถือ

นอกจากเคร่งครัดในพระธรรมวินัย ยังมีความเชี่ยวชาญด้านวิปัสสนากัมมัฏฐานด้วย

เกิดเมื่อวันที่ 23 ก.ค.2466 ตรงกับวันศุกร์ขึ้น 3 ค่ำ เดือน 11 เหนือ ปีกุน ที่บ้านแม่กุ้งก้อย ต.ทุ่งต้อง อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ เป็นบุตรคนโต มีพี่น้องร่วมท้องเดียวกันจำนวน 10 คน

วัยเยาว์มีสัมมาคารวะอ่อนน้อมถ่อมตนไม่มีนิสัยเกเรก้าวร้าว ชอบทำบุญสุนทาน ไม่รังแกสัตว์ ว่านอนสอนง่าย มีน้ำใจต่อเพื่อนๆ จึงเป็นที่เอ็นดูรักใคร่ของผู้ใหญ่

จบการศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านแม่กุ้ง ต.ทุ่งต้อง ต่อมาได้รับการบรรพชาในปี พ.ศ.2477 ที่วัดรัตนารามแม่กุ้งน้อย

มุ่งมั่นศึกษาพระปริยัติธรรม สอบได้นักธรรมชั้นตรีในปี พ.ศ.2479 ในตอนนั้นศึกษาอักษรธรรม (ตั๋วหนังสือเมือง) บท พระสูตรจนถึงสวดมนต์ทำวัตร

มีความสามารถพิเศษในการเทศนาธรรมมหาชาติแบบล้านนาได้อย่างชำนาญ เช่น เทศน์กัณฑ์กุมาร มัทรี ฉกษัตริย์ และการสวดเบิกเนตรทำนองแบบล้านนา


มีโอกาสเดินทางไปกราบครูบาศรีวิชัย โดยขึ้นขี่หลังพ่อเดินทางเป็นวันเพื่อไปกราบครูบาศรีวิชัย เพราะพ่อได้ไปช่วยใช้แรงงานในการสร้างพระธาตุหริภุญชัยลำพูน

ครูบาศรีวิชัยเรียกตุ๊อุ้ยสิงห์ขณะนั้นว่า “เณรน้อย” และยังเรียกให้ไปรับของที่ศรัทธาเอามาถวายด้วย

พ.ศ.2487 ลาสิกขา ออกมาใช้ชีวิตเป็นคฤหัสถ์ แต่งงานอยู่ ครองเรือนกันมาจนมีลูก 5 คน

เมื่อปี พ.ศ.2505 อพยพครอบครัวเดินทางมาปักหลักอยู่ที่บ้านแม่สูนน้อย ต.แม่สูน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ ในสมัยนั้นความเจริญยังมาไม่ถึง การสัญจรไป-มาต้องเดินเท้าหรือใช้วัวควายเทียมเกวียน เมื่อมาปักหลักอยู่ที่แม่สูนน้อย ประกอบอาชีพหาของป่า ทำการเกษตร และรับจ้างเพื่อเลี้ยงครอบครัว จนลูกเติบโตและมีครอบครัวกันหมด

พ.ศ.2538 ขณะนั้นอายุ 72 ปี รู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตแบบคฤหัสถ์ จึงสละทางโลกเข้าศึกษาพระธรรมอีกรอบ เข้าร่วมบรรพชาอุปสมบทในโครงการบวชหมู่ถวายเป็นพระราชกุศลแด่สมเด็จย่า ซึ่งตรงกับวันที่ 25 ต.ค.2538 ที่พัทธสีมาวัดนันทราราม โดยมีพระครูธรรมทิน เจ้าอาวาสวัดศรีบุญเรืองและเจ้าคณะอำเภอฝางเป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูวิสิฐปุญญาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดนันทรารามเป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูคำปัน ปภัสสโร เจ้าอาวาสวัดดอยแก้ว เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า วรุตตโม

ตลอดระยะเวลาที่อยู่จำพรรษา ตั้งใจศึกษาพระธรรมคำสอนของพระศาสดา ชอบปฏิบัติสวดมนต์เช้า-เย็น หมั่นเจริญภาวนาแผ่เมตตาอย่างต่อเนื่องมิได้ขาด

ด้านวัตถุมงคล สร้างลูกสมอหรือตะกรุดใบลาน ด้วยการเขียนจารอักขระภาษาล้านนาที่ได้รับการสืบทอดมาจากพ่ออุ้ยมา ถือเป็นเครื่องรางของขลังที่เด่นรอบด้าน

ต่อมาเริ่มอาพาธมีโรคประจำตัวหลายโรค ท้ายที่สุดมรณภาพเมื่อวันที่ 16 พ.ค.2561

สิริอายุ 95 ปี พรรษา 22